Semua yang kenal saya tau saya sangat sayangkan taman mini saya tu.
Dah bertahun saya usahakan.
Merimbun pokok bunga bermacam jenis
Hiasan taman pantang jumpa saya beli
Lapang dada bila merenung landscape biar pun sekangkang kera.
Sayang, sangat2...
Titik peluh saya berbakul tumpah di situ.
Siapa saja singgah, di situ lah tempat bergambar.
Tapi.......
Ni nak nagis nih.
Nak meraung...
Saya terpaksa bubarkan taman tu
Terpaksa kosongkan
Terpaksa hapus kira pokok2 kesayangan
Terpaksa ketepikan hiasan2
Terpaksa turap kawasan berumput
Terpaksa lapangkan kawasan.
Demi untuk elakkan pendatang tanpa izin datang menghuni.
.?
???????
???????????
Si panjang tu lah....
Ketakutan saya bila ingat balik detik pertemuan hari tu buat saya serik.
Terpaksa rela ucap selamat tinggal pada sesuatu yg sgt2 saya minat.
Terpaksa demi peace of mind.
Maka dgn ini, hari ini satu demi satu kasih sayang saya terlerai..
Nak mula hari ni....
Goodbye taman mini ku...
Goodbye sudut tempat aku labuhkan duka
Goodbye setiap senyuman yg pernah terakam di sini..
Nak nangis puas2 dulu..
Nak teriak guling guling...
Hobby ini berakhir di sini, hari ni.
Huhuhuuhuhuhuhuuuuu......
Ini lah saja foto2 kenangan di sini
Haduh mak, sedih nya tengok.
Tinggal kenangan lah nanti.
SETIAP BAHAGIA KU HADIRNYA SEKEJAP CUMA.
2 comments:
mummy noooooooo!! but, if that's for the better peace of mind, u should do it! walaupun beratnya rasa, I feel you mummy. u are one tough lady! muachhh mummy. hugs n kisses from me, nisa.
sepatutnya masih boleh diselamatkan cikgu..tabur aje garam keliling taman tu jgn bagi dia masuk..kesian cikgu x perla..maybe akan jadi yg lebih baik lepas no
Post a Comment