Saya ok jer...

Hai la belalanggg....
Nasib kau la belalanggg....

Kadang kadang saya rasa tak nak jumpa sesiapa.
Tak nak ada yg kenal saya.
Kehidupan saya tak serupa dgn orang lain.
Tak normal.
Ye ke tak normal?
Mana nak normal nya,
Saya byk tugas dan tanggung jawap.
Tugas wajib. Tugas yg terpaksa saya pikul.
Cuba hadapi segala dugaan dgn sebaik mungkin.
Segala perkara di bahu saya, takper saya redha.
Hari hari sibuk dgn urusan anak negeri saya.
Orang lain ada juga masa untuk santai santai di luar.
Saya ni keluar hanya bila perlu.
Untuk kes2 sunat memang saya tak beri keutamaan.
Kawan2 pun tau saya payah nak diajak join aktiviti apa sekali pun.
Maka mereka pun dah mula tak include kan saya dlm program apa2.
Saya tak kecik hati pun kerana saya tau life saya tak serupa orang.
Mereka dah faham dgn liku hidup saya begini.
Yang faham tu faham lah, yg tak faham tu saya tak kuasa nak fahamkan mereka.
Itu pasal lah dari saya bersusah payah nak jaga hati orang lain,
Lebih baik saya menyendiri.
Hati saya pun tidak terluka dgn ayat2 power org lain.
Paling2 saya bertemankan kucing, rabbit dan burung.
Yer lah, hidup ini tak semua orang bernasib baik.
Orang yg sentiasa senang lenang tak tau apa yg kita rasa.
Biarkan lah mereka bahagia dgn cara mereka..
Kita dgn cara kita cuba juga utk bahagia.
Sabar lah Hani....sabar selagi boleh sabar.