Yang sewaktu dengan nya saja yg faham.

Maka,
Bila saya tidak ada apa nak di kongsi di blog saya ni,
saya hanya mampu mencermin diri.
Terdetik di hati- Dah tua benar aku nih!
Bila bilang kedut dan uban,
laaagi lah rasa macam artifek sejarah.
Eh, beza amat tua degan muda ni tau.
Bezanya...
Waktu muda, kita laku, banyak kegunaan.
Pakai apa pun nampak terletak jer.
Bagai bunga yg menghiasi taman gitu
Di puja puja, di sayang sayang.
Dah tua2 ni rasa macam dah tak berguna pulak.
Tak laku.
Orang dah tak pandang dah, menyemakkan kawasan.
Seperti daun kering yg jatuh berguguran.
Senyum pun orang nampak masam.
Kalau ghaib tak siapa perasan.
Huhuhuhuuuu...
Hari ni cermin bagai berkata kata..
Kata nya,
 " Hani, dah tua tu pandai2 lah bawa diri.Silap hari bulan awak di letakkan di Kedai Barang2 Purba Sadik Segaraga tau..."
Macam tu ka?
Sadik Segaraga pun tak nak kot,
'Return to sender'
Ohh Aloh laaa.......................